Puszcza Solska zajmuje powierzchnie 124 000 ha i stanowi drugi co do wielkości kompleks leśny w Polsce. Większe są jedynie Bory Dolnośląskie. Puszczę Solską tworzy kompleks leśny Równiny Biłgorajskiej (w tym Lasy Janowskie), a także część lasów Roztocza.

Najczęściej spotykanym zbiorowiskiem leśnym są siedliska borowe, w którym gatunkiem dominującym jest sosna. W miejscach mniej dostępnych zachowały się naturalne zespoły leśne, w tym rosnące na lessach szczególnie cenne drzewostany jodłowe. Wśród fauny występuje bączek, perkoz rdzawoszyi, bocian czarny, nietoperz, orlik krzykliwy, żołędnica, wydra. Na torfowiskach zatrzymuje się żuraw. Szczególnie pięknie prezentują się doliny rzeczne na granicy Równiny Biłgorajskiej i Roztocza wraz z seriami małych wodospadów chronionych w rezerwatach krajobrazowych „Nad Tanwią", „Czartowe Pole" i „Szum".

Atrakcją przyrodniczą Puszczy Solskiej są rozległe torfowiska i bagna pełniące rolę ogromnego zbiornika retencyjnego, z którego wypływają liczne potoki. Torfowiska porastają żurawiną, głogiem, leszczyną, jałowcem, dereniem, bzem, a także czarną jagodą. Występują także rzadkie gatunki roślin m.in. rosiczka okrągłolistna i długolistna, widłak torfowy czy kosaciec syberyjski.

Część kompleksu leśnego Puszczy Solskiej, położonego na płd. od Janowa Lubelskiego tworzą Lasy Janowskie. Przeważającą część zajmują tu bory sosnowe, z enklawami lasów mieszanych i jodłowych. Krajobraz urozmaicają piaszczyste wydmy, malownicze doliny śródleśnych rzek i duże kompleksy stawów. Niezwykle bogata jest janowska fauna, szczególnie od strony ornitologicznej. Można tu zobaczyć orła bielika, żurawia, orlika krzykliwego, bąka, cietrzewia, głuszca, bociana czarnego.