Leży między środkową Wisłą na zachodzie a doliną Wieprza na wschodzie. Jest to kraina niezwykle zróżnicowana pod względem krajobrazowym. Wzniesieniom i wierzchowinom z szachownicą barwnych pól towarzyszą głęboko wcięte w podłoże lessowe wąwozy i doliny rzeczne. Wyjątkową malowniczością wyróżnia się Płaskowyż Nałęczowski, gdzie wąwozy w okolicy Kazimierza Dolnego, Parchatki i Bochotnicy osiągają gęstość ponad 10 km na powierzchni 1 km². Na terenie Wyżyny leżą także stolica Województwa Lublin, uzdrowiskowy Nałęczów, gdzie leczy się choroby układu krążenia oraz malownicze miasteczko Kazimierz Dolny.

Najwyższą część Wyżyny Lubelskiej stanowią Działy Grabowieckie, gdzie wysokość bezwzględna tego obszaru waha się między 190 a 313 m n.p.m. Ich rzeźba jest falisto-pagórkowata. Głęboko wcięte wąwozy lessowe i strome, często urwiste zbocza, przeważnie porośnięte lasem przypominają podgórski krajobraz.

Występują tutaj liczne gatunki roślin rzadkich i chronionych – m.in. wiśnia karłowata, zawilec wielkokwiatowy, miłek wiosenny, a także storczyki i turzyce.

We wschodniej części Wyżyny Lubelskiej i na Wyżynie Wołyńskiej znajduje się najdalej na zachód wysunięte stanowisko występowania susła perełkowanego – gatunku będącego reliktem fauny stepowej.